top of page

Nadzieja, jak mawia polskie przysłowie „jest matką głupich”. Czy komuś zdarzyło się uwierzyć w te słowa? Mam nadzieje, że nie.

W świetle prowadzonych badań przez psychologa C.R.Snyder'a z Uniwersytetu Kansaskiego, poziom nadziei ma bardzo mocny wpływ na życie człowieka i podejmowaną przez niego aktywność.

Prowadził on badania wśród studentów pierwszego roku. Porównał prawdziwe osiągnięcia akademickie studentów, którzy mieli wysoki poziom nadziei oraz niski. Odkrył, że poziom nadziei pozwala lepiej przewidywać oceny studentów, niż wyniki osiągane przez poszczególne osoby w teście SAT, który jest silnie skorelowany z ilorazem inteligencji ogólnej. Okazało się, że osoby o wysokim poziomie nadziei osiągają lepsze oceny, niż osoby o niskim poziomie, mimo że posiadają takie same zdolności intelektualne.

Według Snydera: „Studenci o wysokim poziomie nadziei ustawiają wyżej porzeczkę, wyznaczają sobie trudniejsze cele i wiedzą, jak pracować aby je osiągnąć. Kiedy porówna się osiągnięcia w nauce studentów o takich samych zdolnościach intelektualnych, to tym, co ich różni, okazuje się nadzieja”.

Badania te wskazują, że nadzieja to nie tylko pociecha i pogodne patrzenie w przyszłość. Snyder uważa, że jest „to przekonanie, że ma się zarówno wolę, jak i możliwość osiągnięcia zamierzonych celów, bez względu na to, na czym one polegają”.

Zauważono, że osoby o wysokim poziomie nadziei mają pewne wspólne cechy min.: zdolność do samomotywacji, przekonanie o posiadaniu odpowiednich umiejętności dla osiągnięcia swoich celów, zdolność podtrzymywania się w krytycznych sytuacjach na duszy, wystarczającą elastyczność by zmienić kierunek działania gdy dotychczasowy zawodzi, a nawet zmienić cele, gdy te do których dążą okazują się nieosiągalne, a także umiejętność dzielenia złożonego zadania na mniejsze, łatwiejsze do wykonania części.

Można powiedzieć, że nadzieja jest dobrym prognostykiem dotyczącym efektywności człowieka. Jej wysoki poziom wpływa na lepszą produktywność i myślenie. Człowiek wkłada więcej wysiłku w postawiony przed sobą cel, bo widzi możliwość jego osiągnięcia.

W tej sytuacji kontrargument „ale jak każda matka kocha swoje dziecko” wydaje się być w pełni uzasadniony.

Bibliografia:

Golemna. D, "Inteligencji emocjonalna" 2012, Wydawnictwo: Media Rodzinne.

Zaktualizowano: 22 kwi 2020


Rozpoczynając przygodę z tajną nauką coachingu informowałam znajomych, że podjęłam się nowego wyzwania zawodowego. Wielokrotnie spotkałam się z pytaniem: „to w czym będziesz się specjalizować?”. I wówczas zapadała cisza… a potem moja odpowiedź, że coach w niczym się nie specjalizuje oprócz coachingu :)

Dla mnie był to wyraźny sygnał, że po prostu jeszcze nie wszyscy wiedzą czym jest coaching i na czym on polega.

Coach to nie mentor, doradca, trener, mówca motywacyjny, czy psychoterapeuta. Dlaczego? Bo osoby posiadające te specjalizacje dzielą się z nami swoim doświadczeniem, koncentrują się na problemach, uczą konkretnych umiejętności lub swoim przykładem motywują nas do działania.

No to kim jest ten coach?

To osoba, która towarzyszy Ci w Twoim rozwoju. Nie narzuca rozwiązań, nie mówi Ci co masz robić i nie podejmuje za Ciebie decyzji. Coach zna się na procesie coachingowym i wspiera Cię byś przeszedł z punktu A do punktu B. Za pomocą odpowiednich narzędzi kieruje Twoją uwagę na sprawy, które są dla Ciebie ważne. Tym prostym pytaniem „A jak chciałbyś żeby było…” przybliża Cię do Twoim marzeń, pragnień i potrzeb.

Coach nie koncentruje Twojej uwagi na problemie ale na rozwiązaniu, tak byś mógł opuścić wygodną strefę komfortu i podążać drogą, która będzie zgodną z Twoim wewnętrznym Ja.


Jak to wygląda w praktyce:


  • coach prowadzi z Tobą rozmowę, jednak jego rola sprowadza się do zadawania pytań i "podążania" za Twoimi odpowiedziami

  • możesz spodziewać się, że będzie siedział obok Ciebie ale nie naprzeciwko

  • coach czasami może zaproponować Ci udział w prostych metodach coachingowych np. karty metaforyczne, gry, zabawy przestrzenne

  • coach nie udzieli Ci informacji zwrotnej (chyba, że tego będziesz chciał ale sam tego nie zaproponuje)

  • praca z coachem polega na tworzeniu rozwiązań (za każdym razem gdy będziesz miał problem do rozwiązania i wypowiesz słowo "nie wiem", coach poprosi Cię o samodzielne wypracowanie rozwiązania)

  • coach rozwija Twój potencjał, opiera się na tym co już wiesz i czego wcześniej doświadczyłeś i stara się te elementy wykorzystać w radzeniu sobie z nowymi sytuacjami, przed którymi stoisz

  • zadaniem coacha jest nauczenie Cię samodzielności, dlatego takie wsparcie jest krótkoterminowe i określone w czasie

  • wspiera Twój rozwój całościowo (holistycznie) zachęca Cię do spojrzenia na problem z różnych perspektyw tzn. zawodowej, wartości, życia osobistego i tak dalej..


bottom of page