Jak często rozważasz różne plany i stawiasz przed sobą ambitne cele? Czy wykonujesz jakieś kroki, by przybliżyć się do osiągnięcia pożądanego wyniku, czy zostawiasz wszystkie swoje cenne pomysły w sferze marzeń?
Pewnie znasz odpowiedź na to pytanie :)
Zastanawiasz się dlaczego tak się dzieje?
A mianowicie dlatego, że na naszą motywację do działania w dużym stopniu wpływają przekonania. Co to są te przekonania? Nasza wiedza na temat nas samych, tego czego doświadczyliśmy w życiu, czego się dowiedzieliśmy na temat siebie i innych.
By nasze życie było w miarę poukładane, zbieramy wszystko w jeden wielki worek i związujemy go grubym sznurkiem. W ten sposób tworzymy własne wyobrażenie na temat życia, ludzi i świata. Tworzymy schematy, reguły, założenia, które pozwalają nam funkcjonować w poukładanym świecie. Jednak zdarza się tak, że nasze przekonania nie pokrywają się z rzeczywistością, a ją zniekształcają. Zawężają nasze pole widzenia i często nie pozwalają dostrzec innych rozwiązań, które są proste, kreatywne i własne.
Dla zobrazowania tego co napisałam, można wykorzystać przykład osoby, która ma duże umiejętności taneczne ale brak jej odpowiedniego wykształcenia. Chce założyć szkołę nauki tańca ale żyje w pewnym przekonaniu. Przykład jest dosadnie banalny ale trochę o to mi chodzi.
Wersja powstrzymująca od działania: „Nie mam odpowiedniego wykształcenia i nie jestem profesjonalnie przygotowana do tego, by prowadzić szkołę tańca. Brak mi odpowiednich umiejętności i kwalifikacji. Kto przyjdzie do takiej szkoły, jeśli nie mam tanecznego wykształcenia.”
Wersja motywująca, zachęcająca do aktywności: „Nie mam odpowiedniego wykształcenia, ale wiem, czego chcę. Jestem kreatywna i wiem, że to co robię podoba się innym. Słyszę miłe słowa na temat mojej pracy. Mogę rozpocząć biznes i naukę. Mogę także zatrudnić wykształconą tancerkę i skorzystać z dofinansowania” itd.
To prosty przykład ale pokazuje jak przekonania mogą odbierać nam siłę do działania. W pierwszej wersji osoba bardzo mocno wierzy, że wykształcenie jest na tyle ważne, że cokolwiek by robiła i tak nie osiągnie sukcesu. Czyli uważa, że sukces zależy od zdobytego wykształcenia. Drugi przykład pokazuje, że pomimo braku wykształcenia osoba wierzy w swoje umiejętności, ufa swojej wyobraźni i dostrzega szansę na rozwój. Nie ogranicza się przekonaniem na temat wykształcenia.
Oczywiście przykład jest wymyślony :)
Ja spotkałam się z takimi nastolatkami i dorosłymi, którzy byli przekonani, że nic się już nie da zmienić. Dość często słyszę takie słowa jak: „nie wiem, czy to się komuś spodoba", "co pomyślą o tym inni", "nie dam rady", "nie poradzę sobie”, "miałem swój czas", "zmarnowałem życie".
Do czego to doprowadza? Do jednego. Stania w miejscu!
Być może masz obok siebie osobę, która osiągnęła więcej niż tobie się wydawało, że może osiągnąć? Dlaczego tak się stało? A mianowicie dlatego, że była przekona, że osiągnie postawiony przed sobą cel. I pomimo krytycznych uwag ze strony innych osób, ona pędziła do przodu jak strzała i nie można było jej zatrzymać. Wiedziała co chce robić, by być w miejscu w którym zapragnęła być.
Jeśli spróbujesz dokonać zmiany swoich przekonań, to wpłyniesz na swoją motywację do postawionych przed sobą celów i znajdziesz w sobie siłę, do robienia rzeczy z pozoru niemożliwych. Po prostu otworzysz swój worek i niczym go nie zwiążesz :)
Co możesz z tą wiedzą zrobić?
Nic lub wiele. Wszystko zależy od Twojego przekonania.
Ciekawa jestem, jak to wygląda u Ciebie? Czy i jakie masz przekonania, i jak bardzo wpływają one na Twoje życie?